چنانچه زوجها با هدف بهبودی و بازسازی مسائل و مشکلاتشان در رابطه با عزت نفس (آنهایی که قبل از شروع رابطه وجود داشته اند) پا به روابط صمیمانه بگذارند، ممکن است دچار

 با گذشت زمان بیشتر مشکلات زناشویی اصلأ حل وفصل نمی شوند، بلکه در عوض به چیزی که به آنها موضوع های «دائمی می گوییم تبدیل می شوند.

 حمایت کردن، یک جزء اساسی از رابطه دلبستگی قلمداد می شود. اینکه ارائه حمایت به چه معنا است، از زمانی به زمان دیگر فرق می کند، ولی همواره پیرامون نیازهای افراد چرخ می

 بخش بزرگی از آنچه افراد را به رابطه صمیمانه می کشاند، وجود و سپس توسعه اهداف مشترک است.

 مشکل بزرگتر هنگامی روی می دهد که مادر به لحاظ فیزیکی حضور دارد، اما به لحاظ «هیجانی غایب است.» (جان بالبی، ۱۹۷۳، ص ۴۳)

 توانایی زوج ها برای ارتباط های مؤثر یک مؤلفه از هم آوایی و هماهنگی می باشد.

 وقتی براساس مقصود زندگی می کنیم احساس رضایت خاطر عمیقی را تجربه می کنیم.

 بسیاری از رویکردهای زوج درمانی بر ایجاد همدلی میان زوج ها هم به عنوان هدف درمان و هم وسیله ای برای کمک به آنها جهت کار بر مشکلاتشان پا فشاری می کنند.

 هنگامی که شرم پذیرفته میشود به میزان قابل توجه قدرت آن کاهش می یابد. این شرم پنهان است که باعث دامن زدن به تعارضها و تخریب روابط میشود.

 در مشاجره های مکرر، هر کدام از زوج ها می کوشند تا نحوه به تصویر کشیده شدن خود از سوی دیگری را تصحیح کنند.

 پژوهش گاتمن نشانگر اهمیت تعاملات مثبت می باشد.

 تهدید عزت نفس وقتی روی می دهد که همسری با حجم بالایی از دیدگاه ها و لحن عاطفی منفی در دیدگاه دیگری نسبت به خود مواجه می گردد که این می تواند نسبتأ ظریف باشد و لزوما