این گروه تحت عناوین مختلفی هم چون درمانده عقب افتاده، وابسته و الیگوفرنی نامیده می شوند جدیدترین اصطلاح در فرهنگ فارسی مربوط به اصطلاح آهسته گامان می باشد که آقای دکتر افروز در کتاب روان شناسی و آموزش و پرورش آهسته گامان از آن استفاده نموده است.

بر اساس آخرین تعریف از سوی انجمن کودکان مبتلا به نقص دهنی ( A . A . M . D ) کودکی عقب افتاده دهنی است که کنش عمومی هوش او به طور معنادار یا قابل ملاحظه ای کمتر از حد متوسط بوده با نقایصی در رفتار سازشی همراه است که در دوران رشد پدیدار می شود.

مطابق آمارهای مختلف بین المللی که مبتنی بر تحقیقات فراوان در جوامع گوناگون می باشد تقریبا ۲٫۵ درصد از کل کودکان و دانش آموزان سن شروع مدرسه (۶-۷ سال) بطور قابل ملاحظه ای دچار اختلال در رشد ذهنی بوده و قادر به استفاده از برنامه های عادی آموزش و پرورش نیستند.

در زمینه طبقه بندی کودکان عقب مانده ذهنی همانند تعریف آن نیز با تنوع و گوناگونی مواجه هستیم که روان پزشکان، روان شناسان و متخصصان تعلیم و تربیت هرکدام براساس دیدگاه خاصی به طبقه بندی این کودکان پرداختند.

صاحب نظران امر تعلیم و تربیت کودکان عقب مانده ذهنی را در ۴ طبقه بشرح زیر تقسیم نموده اند:

آهسته گامان دیرآموز

آهسته گامان آموزش پذیر

آهسته گامان تربیت پذیر

آهسته گامان حمایت پذیر