موضوع پروپوزال روانشناسی تربیتی

 کمرویی (Shyness or Bashfulness):

یک الگوی رفتاری طبیعی (نه لزوما سالم است که شخص در زمان مواجهه و تعامل با دیگران (خصوصن افراد غریبه و ناآشنا) و یا موقعیت جدید احساس ناراحتی، اضطراب و تا حدی ترس کرده و در ابراز احساس، رفتار و یا افکارش با مشکل روبرو می شود.

 مهارت حل مسأله به عنوان کاستی در بیماریهای گوناگون تفسیر می شود، برای مثال آموزش حل مسأله در درمان افسردگی (کلارک، ۱۹۹۶؛ لوینسون و هاپز، ۱۹۹۰، استارک و همکاران، ۱۹۹۶) و خشم (لارسون و لچمن، ۲۰۰۲؛ لچمن، ۱۹۹۲) به کار رفته است.

 آگاهی از نگرشهای اجتماعی: کودکان به خاطر اینکه از لحاظ فرهنگی با برخی کلیشه های ثابت شده آشنایی ندارند، آگاه نیستند که چگونه شکل ظاهر بر نگرشهای اجتماعی تاثیر می گذارند، نتیجا از لحاظ جذابیت احساس نگرانی نمی کنند.

 بازیسانی یک گرایش در حال ظهور در بخشهای مختلف از قبیل تجارت، مدیریت سازمانی، آموزش ضمن خدمت، سلامتی، سیاست اجتماعی و اجتماعی می باشد. این اصطلاح به استفاده از مکانیک های بازی در بافت هایی غیر از بازی دلالت دارد." (دتردینگ، دیکسون، خالد و نک ، ۲۰۱۱). یا تقریبا "پدیده خلق تجربیات بازی وار است" (کوویستو و هماری ، ۲۰۱۴). بازیسانی به بافت های مختلف و برای اهداف متفاوت اتخاذ شده است. بازیسانی به عنوان یک محرک برای ارتقاء امور اساسی مانند یادگیری، عملکرد کارکنان، متعهد کردن مشتری و حتی جمع کردن ابتکارات استفاده می

 بازی های یادگیری یک نوع بازی با بروندادهای یادگیری تعریف شده اند که می تواند شامل بازی های دیجیتال یا غیر دیجیتال باشند و در یک تقسیم بندی دیگر ممکن است شامل بازی های آموزشی غیررسمی و یا بازی های آموزشی تعلیمی و با نظارت معلم باشند.

 تحقیق در مورد تاثیر گذاری بازی های دیجیتال در یادگیری به دلایل گوناگونی مشکل است. اول از همه بازی های دیجیتال که در موقعیت های رسمی آموزشی استفاده می شوند.

 با توجه به این واقعیت که کودک و نوجوان اولین قربانی جرم هستند، در سالهای اخیر، تلاش زیادی جهت کمک به آنان انجام شده است تا از قربانی شدن مصون بمانند.

 بازیهای نمایشی که از سن ۳ سالگی شروع شده و در سن ۴ و ۵ سالگی به اوج خود می رسند، اساس شکل گیری خودپنداشت آرمانی را تشکیل می دهند.

 برای هوش تعاریف متعددی ارائه داده اند. توانایی یادگیری، توانایی حل مسئله و توانایی سازگاری نمونه ای از این تعاریف است (روبسونگ، ۲۰۰۶).

 تجارب اولیه ناخوشایند منفی و تضعیف کننده و قضاوت های منفی از فرد به ساخت طرحواره های منفی و الگوهای نادرست منطقی منجر می شود.

 مهارتهای زندگی تأکید بر قابلیت های عملی و موفقیت آمیز دارند

 آموزش مهارت های زندگی فرد را برای غلبه بر تنشها و مشکلات پیش رو که خواست فرد و جامعه است، آماده می کند.

 فرهنگ به سرمت در حل جهانی شدن است اما نمی توان، نه محاسن و نه خطرهای جهانی شدن را که حداقل آن، فراموش شدن شخصیت منحصر به فرد انسان هاست،

 در سال های اخیر با وجود مشاوران و مربیان و معلمان تربیتی، موفقیت چندانی بدست نیامده است،

 مشکلات عاطفی دلالت بر ضعف و کاستی شدید در زمینه توانائی های عاطفی و مهارت های زندگی دارد و می تواند هرگونه تجربه در دوران کودکی را مسموم کند.

 با عنایت به این نکته که بیش از یک سوم جمعیت کشور را کودکان و نوجوانان تشکیل می دهند و آسیب های اجتماعی متعددی این گروه سنی را تهدید می کند.

 آموزش مهارت های زندگی نه تنها برای دانش آموزان بلکه برای معلمان نیز ثمربخش بوده و فرآیند تدریس را سهولت می بخشد.

 همواره کنار آمدن با مشکلات و مقابله و کشمکش با فشارهای روزمره، بخشی از واقعیت زندگی بوده و در دوره های مختلف زندگی، به شکل های گوناگون خود را نشان می دهد.

 متأسفانه عمدتا کوشش اصلی مدارس متوجه یادگیری امور عقلی است و عوامل عاطفی و هیجانی و شخصیتی زمانی مورد توجه قرار می گیرد که در یادگیری دانش آموز خللی ایجاد کند.

 رفتارهای پر خطر از مهم ترین مسایل بهداشتی و اجتماعی در نوجوانان و جوانان به شمار می رود