موضوعات پایان نامه روانشناسی تربیتی

 خود ارزیابیهای منفی سوگیرانه در اختلال اضطراب اجتماعی ویژگیهای شایعی هستند که صرف نظر از بافت اجتماعی تعاملات، روی می دهند (به عنوان مثال، آلدن و والاس، ۱۹۹۵).

 اهداف اجتماعی تعریف شده ضعیف جهان اجتماعی به طور ذاتی انعطاف پذیر است و بستگی به ادراک ما از تقاضاهای محیطی دارد.

 زمانی که افراد با یک موقعیت ترسناک اجتماعی مواجه میشوند اضطراب اجتماعی آنها تبدیل به توجه متمرکز بر خود میشود.

 که افراد انتظارات موقعیتهای اجتماعی را به صورت مبهم تفسیر میکنند، به منظور کاهش انتظارات از راهبردهای منجر به شکست استفاده می کنند ماسکوینچ و هافمن، ۲۰۰۷).

 مدل درمان شناختی - رفتاری مدرن اختلال - ویژه برای اختلال اضطراب اجتماعی بیان می کند که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، تا حدی به این دلیل ترس و دلهره را در موقعیت اجتماعی تجربه میکنند که استانداردها یا انتظارات و اهداف اجتماعی را خیلی بالا در نظر میگیرند.

 تاریخچه درمان شناختی - رفتاری اختلال اضطراب اجتماعی:

درمان شناختی اختلالهای اضطرابی که از سوی بک، امری و گرینبرگ (۱۹۸۵) ارائه شد بنیانی را برای یکی از پروتکلهای اصلی درمان شناختی - رفتاری ('CBT) اختلال اضطراب اجتماعی فراهم آورد.

 از ویژگیهای بارز اختلال اضطراب اجتماعی وجود ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران در موقعیتهای اجتماعی و یا حين عملکرد است (انجمن روان پزشکی آمریکا، ۱۹۹۴، ۲۰۰۰).

 اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) که گاه با عنوان هراس اجتماعی نیز به آن اشاره میشود،

 درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر عدم تحمل ابهام برای جمعیتهای خاص: با توجه به اینکه پژوهشهای مهمی در زمینه اختلال اضطراب فراگیر تا دهه ۱۹۸۰ آغاز نشده بود

 اختلال وسواسی – اجباری: اختلال وسواسی - اجباری با حضور وسواسهای معنادار به لحاظ بالینی و یا اجبارها مشخص میشود.

 خودبیمارانگاری / اضطراب سلامتی: همانند اضطراب اجتماعی، اضطراب سلامتی نیز میتواند با برخی موضوعات نگرانی به ظاهر نامرتبط آشکار شود (برای مثال، سلامتی فرد و آینده).

 اختلال اضطراب اجتماعی با ترس بیش از حد و اجتناب از موقعیتهای اجتماعی که در آن فرد احتمالا به صورت منفی ارزیابی میشود یا طوری عمل میکند که میتواند از نظر دیگران خجالت آور باشد و یا تحقیر شود مشخص میشود.

 پژوهش های همه گیر شناسی به طور همسانی دریافته اند که اختلال اضطراب فراگیر یک اختلال بسیار همبود می باشد.

 ملاکهای جسمی برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر شامل احساس بی قراری، تحریک پذیری، تنش عضلانی، خستگی، مشکلات تمرکز، و مشکلات خواب هستند.

 مؤلفه نهایی درمان شناختی رفتاری مبتنی عدم تحمل ابهام همان طور که در اکثر پروتکلهای درمان شناختی - رفتاری وجود دارد شامل پیشگیری از عود مجدد است.

 آموزش روانی در ابتدا درباره فرآیند مواجهه از طریق ارائه مشروحی از منحنی های اجتناب، خنثی سازی، و عادت / مواجهه انجام می شود.

 باور در مورد ابهام به صورت یک سیستم، «موتور» نگرانی را تنظیم میکنند.

 هر فرد ممکن است زمانی در طول زندگی خود با مقداری ابهام دچار پریشانی شود، اما زمانی که ما در مورد افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر صحبت می کنیم که در برابر ابهام نابردبار هستند این افراد به سادگی بیشتر از آن متنفر هستند.

 همانند هرگونه پروتکل شناختی - رفتاری، در جلسه ابتدایی بر ارائه اصول درمان شناختی - رفتاری و همچنین اطلاعاتی درباره معنای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر تمرکز میشود.

 پروتکل درمانی برای درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر عدم تحمل ابهام در هر دو شکل فردی و گروه اجرا شده است، و تقریبا از ۱۲ تا ۱۶ جلسه متغیر است.